Zoltan Nagy uzun bir süre yurt dışında geçirdi ve dönüşünde nerede yaşayacağına karar vermek zorunda kaldı.

Akrabalarıyla yaşamayı seçebilirdi veya bir daire kiralayabilirdi, ancak isteği kendi yerinin olmasıydı, ideal olarak doğaya yakın, huzur içinde ve kuşların melodilerini tadabileceği bir yerde.

Araması onu Bekes kasabasının dışına, bakımsızlık belirtileri gösteren bir önceki yüzyıldan kalma bir eve götürdü.

Arkadaşlarının mülkeyi sadece bir “ahır” olarak gördüğünü ve satın almaktan vazgeçmesini önerdikleri halde, Zoltan satın almaya devam etti ve yerel para biriminde 33 bin karşılığında mülkeyi güvence altına aldı.

O ve eşi kapsamlı onarımlara girişerek, konutu yenilemeye aynı miktarı yatırdılar. Rustik bir tarzı benimseyerek, çift iç mekanları sadelik ve minimalizmle süsledi, gösterişli süslemelerden kaçındı.

Beyaz duvarlar, çizgili halılar ve kahverengi ahşap mobilyalarla süslenmiş, mekânı çekici ve sıcak bir yere dönüştürdü.

Zoltan’ın şüpheci arkadaşları ziyaret ettiğinde şaşırdılar. Bir zamanlar terk edilmiş “ahır” mucizevi bir şekilde sevimli bir malikâneye dönüşmüştü ve bu olağanüstü değişikliği görünce inanamadılar.