Herhangi bir yetişkinin kalbi, bir çocuğun sıkıntı içinde olduğunu gördüğünde hızla atabilir; ancak bu anların derinliği, gerçekten ancak ebeveynlik yolculuğuna yeni çıkmış olanlar tarafından tam anlamıyla kavranabilir. Lemurov.net ekibi bu farkın nüanslarını belki kelimelere dökemeyebilir, ama bunu kesinlikle gözler önüne serebilirler.

Şunu hayal edin: Bir anne, bebeğinin ağlama sesine koşarak banyoya gider ve kapıyı açar—bebeği içeride kazara kilitlenmiştir—yalnızca iki saniye sonra kapı hızla açılır.

Eski bir tanıtım fotoğrafını düşünün; bir kaplan, çocukların arasında yatıyor, hiçbir koruyucu bariyer yok.

Bir çocuğun, babasının geniş sırtının koruyucu kalkanının arkasında, kasksız güvenli olduğunu mu sanıyorsunuz? Bir kez daha düşünün; bu büyük bir ihmaldir, Baba.

En küçük çocuğun bağcık bağlama sanatını—ve dahasını—öğrenmesiyle duyulan gururun tarifi yoktur.

Disneyland macerasına adım atar atmaz bir talihsizlik yaşanır ve Baba, yedek bir gömleği olmadan kalır.

Bir bebek meyve suyu şişesinin etiketinde “0% meyve suyu” yazmaktadır. Şaka olmalı, değil mi?

Yeni bir kanepe gelmesiyle birlikte bir oda, hızla “kış harikalar diyarına” dönüşür.

Çocukların sanatsal ruhunu beslerken, mobilyaları yenileme maliyetini de hesaba katmalısınız.

Bazen ebeveynliğin kaosu insanı gerçekten nutku tutulmuş halde bırakır.