Şehir hayatının rutinlerine iyice gömülmüş olan Den Preiss, kendini daha fazlasını arzularken buldu. Günlük hayatın sıradan ritminden memnun olmayan Den, daha basit bir yaşam arayışı içinde tanıdık şehir hayatının rahatlığından vazgeçmek için cesur bir karar verdi.

İşini ve ailevi sorumluluklarını geride bırakan Den, doğanın kalbine doğru bir yolculuğa çıktı.

Başlangıçta vahşi doğada kamp kurarak yaşamaya başlayan Den, geçici barınaktan kalıcı meskene doğru yavaş yavaş geçiş yaptı.

“Yüzüklerin Efendisi”nde tasvir edilen evlerin vahşi cazibesinden ilham alan Den, doğal manzara ile uyumlu bir ev hayal etti. Böylece, yer altı evi fikri doğdu.

Bir arazi parçası satın alan Den, yeraltı sığınağının duvarlarını ve tavanlarını oluşturmak için özenle toprağı şekillendirerek titizlikle hayalini gerçekleştirdi. Her oda, en sevdiği filmdeki hobbitlerin yuvalarını anımsatan birbirine bağlı geçitlerle dikkatlice tasarlandı.

İnşaatın zorluklarına ve sıfırdan inşa etmenin fiziksel taleplerine rağmen, Den, yeni keşfettiği özgürlük duygusunu yansıtan bir alan yaratma düşüncesiyle motive olarak pes etmedi.

Zaman ve çaba ile mütevazı meskeni şekillendi, ona vahşi doğanın ortasında rahat bir yaşam için tüm temel ihtiyaçları sağladı.

Bugün Den, tenha sığınağında teselli ve huzur buluyor. Şehir hayatının kısıtlamalarından kurtularak, çevresinin sadeliğini benimsiyor ve doğanın ritminde tatmin buluyor.

Temel ihtiyaçlarını karşılamak için ara sıra yarı zamanlı işlerde çalışırken, asıl odağı otantik bir şekilde ve toprakla uyumlu bir şekilde yaşamaya devam ediyor.

Den için yer altı evi sadece bir barınaktan fazlası – direncinin, yaratıcılığının ve hayatı kendi şartlarında yaşamaya olan sarsılmaz bağlılığının bir kanıtı. Ve huzurlu meskeninden dışarı bakarken, doğal dünyanın güzelliğiyle çevrili olarak, gerçek evini bulduğunu biliyor – toplumun beklentilerinden kurtulmuş, kendisi olabileceği bir yer.